Metabo (601731660) - Инструкция по эксплуатации - Страница 110

POLSKI

pl

110

względów bezpieczeństwa do pracy z tarczą tnącą 

należy używać osłony do przecinania.

Nie stosować diamentowych tarcz tnących z 

segmentami, pomiędzy którymi szczeliny są 

większe niż 10 mm. Dopuszczalne są tylko ujemne 

kąty natarcia segmentów.

Kompozytowe tarcze tnące stosować tylko w 

przypadku, gdy są wzmocnione.

Używać elastycznych podkładek, jeżeli zostały 

dostarczone w komplecie z materiałami szlifierskimi 

i są wymagane.

Przestrzegać informacji producenta narzędzia i 

osprzętu! Chronić tarcze przed smarem i 

uderzeniami!

Tarcze szlifierskie przechowywać i stosować 

zgodnie z zaleceniami producenta.

Narzędzia robocze muszą być przechowywane i 

stosowane zgodnie z zaleceniami producenta.

Nigdy nie stosować tarcz tnących do szlifowania 

zdzierającego lub usuwania zadziorów! Tarcze 

tnące nie mogą być poddawane naciskom 

bocznym.

Obrabiany element musi być mocno oparty i 

zabezpieczony przed przesunięciem, np. za 

pomocą urządzeń mocujących. Duże elementy 

poddawane obróbce muszą być odpowiednio 

podparte.

W przypadku narzędzi roboczych z wkładką 

gwintowaną końcówka wrzeciona nie może stykać 

się ze spodem otworu narzędzia szlifierskiego. 

Zapewnić taką długość gwintu narzędzia 

roboczego, aby pomieścił długość wrzeciona. 

Gwint w narzędziu roboczym musi pasować do 

gwintu na wrzecionie. Długość wrzeciona i gwint 

wrzeciona patrz strona 2 i rozdział 14. Dane 

techniczne.

Zaleca się stosowanie odpowiedniego 

stacjonarnego urządzenia odsysającego. Na 

zasilaniu elektrycznym zainstalować wyłącznik 

różnicowoprądowy (RCD) o maks. prądzie 

wyzwalającym 30 mA. W przypadku wyłączenia 

szlifierki kątowej przez wyłącznik 

różnicowoprądowy sprawdzić i oczyścić 

urządzenie. Patrz rozdział 9. Czyszczenie.

Nie wolno używać uszkodzonych, nieokrągłych lub 

wibrujących narzędzi roboczych.

Unikać uszkodzenia przewodów gazowych, 

wodociągowych, elektrycznych i ścian nośnych 

(statyka).

Uszkodzoną lub pękniętą rękojeść pomocniczą 

należy wymienić. Nie używać maszyny z 

uszkodzoną rękojeścią pomocniczą.

Uszkodzoną lub pękniętą osłonę wymienić. Nie 

używać maszyny z uszkodzoną osłoną.

Małe elementy poddawane obróbce należy 

odpowiednio zamocować. Można je zamocować na 

przykład w imadle.

W przypadku stosowania tarcz o podwójnym 

przeznaczeniu (kombinacja tarczy szlifierskiej i 

ściernicy tnącej) montowanych za pomocą 

kołnierza wolno używać wyłącznie następujących 

typów osłon: typ A, typ C.

Patrz rozdział 11. 

Stosowanie właściwej osłony:

Stosowanie niewłaściwej osłony może być 

przyczyną utraty kontroli i poważnych obrażeń. 

Przykłady nieprawidłowego zastosowania:

- W przypadku stosowania osłony typu A do 

szlifowania bocznego osłona i element obrabiany 

mogą sobie wzajemnie przeszkadzać, co 

prowadzi do niedostatecznej kontroli.

- W przypadku stosowania osłony typu B do 

przecinania kompozytowymi tarczami tnącymi 

istnieje podwyższone ryzyko narażenia na 

wyrzucane iskry i cząstki ścierne oraz odłamki 

tarczy szlifierskiej w przypadku jej pęknięcia.

- W przypadku stosowania osłony typu A, B, C do 

przecinania i szlifowania bocznego w betonie i 

murze istnieje podwyższone ryzyko narażenia na 

działanie pyłu oraz utraty kontroli skutkującej 

odrzutem.

- W przypadku stosowania osłony typu A, B, C ze 

szczotką talerzową o grubości większej niż 

dopuszczalna druty mogą natrafić na osłonę, co 

może spowodować ich złamanie.

Zawsze używać osłony przeznaczonej do danego 

narzędzia roboczego. Patrz rozdział 11.

Zadbać o to, aby podczas pracy w warunkach 

zapylenia otwory wentylacyjne nie były 

przysłonięte. Jeśli zachodzi potrzeba usunięcia 

pyłu, należy najpierw wyjąć akumulator (używać 

przedmiotów niemetalowych) oraz unikać 

uszkodzenia elementów wewnętrznych.

Redukcja zapylenia:

OSTRZEŻENIE

 – Niektóre rodzaje pyłów, 

które powstają podczas szlifowania papierem 

ściernym, cięcia, szlifowania, wiercenia i innych 

prac, zawierają substancje chemiczne, o których 

wiadomo, że wywołują raka, wady wrodzone lub 

zaburzają zdolność rozrodczą. Takie chemikalia to 

na przykład:

- ołów z farb zawierających ołów,

- pył mineralny z cegieł, cementu i innych wyrobów 

murarskich,

- arsen i chrom zawarty w drewnie poddanym 

obróbce chemicznej.

Ryzyko narażenia zależy od częstotliwości 

wykonywania takich prac. Aby zmniejszyć 

zagrożenie ze strony substancji chemicznych: 

pracować w obszarze o dobrej wentylacji i 

stosować atestowane środki ochronne, np. maski 

przeciwpyłowe zaprojektowane do filtrowania 

cząstek mikroskopijnej wielkości.

Powyższe informacje odnoszą się również do 

pyłów powstających przy obróbce innych 

materiałów, np. niektórych rodzajów drewna 

(drewno dębowe lub bukowe), metali, azbestu. Inne 

znane schorzenia, to np. reakcje alergiczne i 

choroby układu oddechowego. Zapobiegać 

przedostawaniu się cząstek pyłu do organizmu.

Przestrzegać wytycznych dotyczących 

obrabianego materiału, pracowników, rodzaju i 

miejsca zastosowania oraz przepisów krajowych 

(np. przepisów dotyczących ochrony pracy, 

utylizacji).