Levenhuk Skyline 90х900 EQ - Инструкция по эксплуатации - Страница 31

Montaż EQ2 posiada również pokrętła regulacji w osi rektascensji (kąt godzinny) oraz pokrętła regulacji 

w osi deklinacji dla obserwacji prowadzonych przy ustawieniu na Gwiazdę Polarną. W celu wprowadzenia 

znacznych zmian kierunku poluzować pokrętła blokujące. Po zablokowaniu pokręteł blokujących za pomocą 

pokręteł mikroruchów przeprowadzić precyzyjną regulację. Do ustawiania w pionie służy specjalna skala. 

Umożliwia ustawienie teleskopu na Gwiazdę Polarną na bieżącej szerokości geograficznej.

Soczewka Barlowa

Soczewka Barlowa zwiększa powiększenie okularu, ograniczając jednocześnie pole widzenia. Rozszerza ona 

stożek skupionego światła przed dotarciem do ogniska, dzięki czemu ogniskowa teleskopu ulegnie wydłuże-

niu w stosunku do okularu. Oprócz zwiększania powiększenia soczewka Barlowa pomaga zwiększyć oddale-

nie źrenicy wyjściowej oraz zredukować aberrację sferyczną okularu. Z tego powodu korzystanie z soczewki 

Barlowa i drugiej soczewki często pozwala uzyskać lepsze rezultaty niż przy korzystaniu z jednej soczewki 

o tym samym powiększeniu. Najważniejszą zaleta soczewki Barlowa jest możliwość podwojenia liczby posi-

adanych okularów.

10

Ustawianie ostrości

Powoli obrócić pokrętła regulacyjne znajdujące się pod tubusem ogniskującym aż do wyostrzenia obrazu w 

okularze. Ze względu na niewielkie wahania temperatury, wygięcia itp. zazwyczaj należy nieznacznie wy-

regulować ostrość obrazu. Sytuacja taka dotyczy często teleskopów o niskiej liczbie przysłony, szczególnie 

jeżeli ich temperatura nie jest jeszcze zgodna z temperaturą na zewnątrz. Zmiana ostrości jest konieczna 

niemal zawsze w przypadku wymiany okularu czy dodawania lub zmiany soczewki Barlowa.

11

Ustawienie na Gwiazdę Polarną

Aby obserwacja obiektów astronomicznych była możliwa, konieczne jest wyrównanie montażu. Oznacza to 

konieczność przechylenia głowicy tak, aby skierowana była na północny (lub południowy) biegun niebieski. 

Dla osób zamieszkujących półkulę północną zadanie to jest łatwiejsze, ponieważ jasna Gwiazda Polarna 

znajduje się blisko północnego bieguna niebieskiego. W przypadku standardowych obserwacji wystarczy 

jedynie częściowe wyregulowanie ustawienia na Gwiazdę Polarną. Przed rozpoczęciem obserwacji należy 

upewnić się, że montaż paralaktyczny jest odpowiednio wyrównany oraz że celownica jest ustawiona równo 

względem teleskopu.

Na mapie odszukać bieżącą szerokość geograficzną. Do tego celu można wykorzystać mapy drogowe. Nas-

tępnie na bocznej stronie głowicy montażu należy zlokalizować skalę o zakresie 0 – 90°. Poluzować zaczep 

montażu, lekko obracając uchwyt blokady w lewo. Śruba radełkowana znajdująca się pod głowicą montażu 

sprawia, że następuje przesunięcie płytki zaczepowej i zmiana kąta. Obracać pokrętło aż do momentu, w 

którym wskazówka na skali szerokości geograficznej wskaże bieżącą szerokość geograficzną.

Poluzować pokrętło blokujące w osi deklinacji i obrócić teleskop aż do momentu, w którym wskazówka na 

tarczy wskaże 90°. Dokręcić z powrotem pokrętło blokujące w osi deklinacji. Poluzować pokrętło blokujące 

teleskop w poziomie i przesunąć montaż tak, aby oś rektascensji była skierowana na Gwiazdę Polarną. Za 

pomocą pokręteł regulacji w poziomie nad oznaczeniem „N” wyregulować dokładnie ustawienie w poziomie 

(jeśli to konieczne). W celu dokładniejszego ustawienia spojrzeć przez celownicę i za pomocą pokręteł regu-

lacji w poziomie i regulacji szerokości geograficznej ustawić krzyżyk na Gwieździe Polarnej.

Po chwili obiekt docelowy zacznie przesuwać się w kierunku północnym lub południowym, zależnie od 

ustawienia bieguna względem Gwiazdy Polarnej. Aby obserwowany obiekt znajdował się w centralnej części 

pola widzenia, użyć tylko pokrętła mikroruchów w osi rektascensji.

Po ustawieniu teleskopu na gwiazdę polarną podczas obserwacji nie należy zmieniać ustawień w poziomie i 

szerokości geograficznej montażu ani zmieniać położenia statywu. Do utrzymywania obiektu w polu widzenia 

wystarczy regulacja względem osi rektascensji i deklinacji.

Osoby przebywające na półkuli południowej muszą ustawić montaż na południowy biegun niebieski, wyko-

rzystując do jego zlokalizowania układ gwiazd. Wynika to z braku jasnych gwiazd. Najbliższą gwiazdą jest 

słabo widoczna (wielkość 5,5) Sigma Octantis, która znajduje się w odległości jednego stopnia. Obiekty 

pomagające w zlokalizowaniu południowego bieguna niebieskiego to α i β Crucis (w gwiazdozbiorze Krzyż 

Południa) oraz obiekt ustawiony pod kątem prostym do linii łączącej α i β Centauri.

12

13

9

Śledzenie obiektów astronomicznych

Podczas prowadzenia obserwacji za pomocą teleskopu obiekty astronomiczne wydają się powoli przesuwać 

w polu widzenia. Jeżeli montaż jest prawidłowo ustawiony na Gwiazdę Polarną, wystarczy obrócić pokrętło 

mikroruchów w rektascensji, aby śledzić poruszające się obiekty. Do automatycznego śledzenia obiektów 

astronomicznych i likwidacji efektu poruszających się obiektów może służyć opcjonalny silnik rektascensji.

Jeżeli jednak obiekt nie jest zbyt jasny, możliwe jest korzystanie z tarcz ze współrzędnymi na montażu 

paralaktycznym. Tarcze ze współrzędnymi pomagają w lokalizowaniu obiektów astronomicznych, których 

współrzędne zostały wyznaczone na podstawie map nieba.